Δευτερολογία σαν εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ στην 1η συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης την Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013, για την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Κύρωση Συμφωνίας ανταλλαγών και συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας».

Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Προσέξτε, σε καμία περίπτωση δεν είπαμε εμείς ότι πρέπει να συμφωνούμε με αυτό που συμβαίνει σε μία χώρα για να κάνουμε μαζί της μία συνεργασία, καμία σχέση όλα όσα είπαμε, με αυτό.

Μέσα από τις τοποθετήσεις μας, έγινε μία κριτική, στο τι συμβαίνει σήμερα στην Κίνα και ότι όλα αυτά που συμβαίνουν καταγγέλλονται και διεθνώς σε όλους τους τομείς της δικαιοσύνης, όπως το σωφρονιστικό σύστημα, το δικαστικό σύστημα κ.λπ.. Για παράδειγμα, δίκασαν τον άντρα της και έκλεισαν την γυναίκα του στο σπίτι της για 12 χρόνια. Συγνώμη, αλλά συμβαίνουν φοβερά πράγματα. Εμείς, απλά ασκήσαμε κριτική. Χθες το διαδίκτυο ήταν γεμάτο με την είδηση για ένα 6χρονο αγόρι, όπου του εξόρυξαν τους οφθαλμικούς βολβούς και βρέθηκαν πεταμένοι στον δρόμο, εξαιτίας της παράνομης διακίνησης οργάνων, αλλά και πολλά άλλα πράγματα. Όλα αυτά δεν μπορούμε να μην τα αναφέρουμε μέσα σε μία συζήτηση που πραγματοποιείται στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Βεβαίως, μέσα σε όλα αυτά, θα σας αναφέρω ότι είχε επισκεφτεί και ο κ. Παπαληγούρας, ως Υπουργός τότε και τον ξενάγησαν σε πρότυπο κέντρο ανθρώπων που αποφυλακίζονται προκειμένου να επανενταχθούν κοινωνικά. Δηλαδή, είχαν φτιάξει και ένα πρότυπο κέντρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι μία χώρα που δεν μπορούμε να συζητάμε – και μάλιστα και έντονα – για το τι ισχύει σε αυτή. Επιπλέον, αναφέραμε για τον εργασιακό μεσαίωνα, την εργασία των ανηλίκων και όλα όσα συμβαίνουν εκεί.

Επομένως, μιλήσαμε, όχι για να μην πούμε ότι θα συνεργαστούμε με αυτή την χώρα, αλλά γιατί θα πρέπει να αρθρώνετε ο λόγος μας και μάλιστα ισχυρά από όποιο σημείο μπορεί να αρθρώνετε από όλους μας με δημόσιο λόγο για το τι συμβαίνει αλλά και με όλα αυτά τα πράγματα που διαφωνούμε.

 Πηγαίνω στο προκείμενο τώρα. Μία Συμφωνία, ετεροχρονισμένη και χωρίς ας πούμε εμπορικές συναλλαγές – γιατί, στην Συμφωνία δεν υπάρχει αυτό το θέμα με τις εμπορικές συναλλαγές, χωρίς εξειδικεύσεις και χωρίς να γνωρίζουμε το τι θα κάνουμε με βάση μία Συμφωνία και θεωρώντας ότι οι Συμβάσεις αυτές είναι ένα σοβαρό έργο και όχι «του τύπου, μωρέ ας κάνουμε μία Συμφωνία και θα δούμε τώρα τι θα την κάνουμε μετά».

Κοιτάξτε, μπορούμε να φανταστούμε και απορρέει ότι φτιάχνουμε ένα καλό κλίμα για τις εμπορικές συναλλαγές. Εμείς, τέτοιου τύπου εμπορικές συναλλαγές – τύπου COSCO, σαφώς και δεν συμφωνούμε έτσι και αλλιώς. Επομένως, θα πρέπει να συζητήσουμε και για ποιο πράγμα μιλάμε.

Με αυτή, λοιπόν, την ασάφεια. Ορίστε; Για την COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, είναι γνωστή η θέση μας και δημοσιοποιημένη, είναι γνωστή της πάση. Βεβαίως, είχαμε και την COSCO και είχαμε και τον Captain Γουέι, τον οποίο τον έδιωξαν γιατί έκανε τα διάφορα. Είχαμε, εμείς, τον κ. Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ.. κ.λπ., και ας μην ανοίξουμε τώρα αυτή την συζητηση και να μην ανοίξουμε την συζήτηση για το τι κέρδισε η Ελλάδα από όλο αυτό, γιατί κέρδισαν αριθμό εργαζομένων, αλλά το πως εργάζονται εκεί οι εργαζόμενοι κ.λπ. δεν είναι στο προκείμενο.

Εν πάση περιπτώσει, εμείς, καταψηφίζουμε.