
Άρθρο μου στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (20-09-2019)
Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών του 2019, όλοι ανέμεναν τον τρόπο με τον οποίο θα δομηθεί το νέο πολιτικό σκηνικό. Το πεδίο στο οποίο τελικά αποκρυσταλλώνεται, είναι αυτό της κοινοβουλευτικής παρουσίας. Πολλοί όταν αναφέρονται στο Κοινοβούλιο, εξαντλούν την ανάλυσή τους αποκλειστικά στο επίπεδο των συσχετισμών μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Όμως, μετά τον Ιούλιο, πρέπει να εξεταστεί από το σύνολο των πολιτών, ο τρόπος με τον οποίο εργαλειοποιείται το Ελληνικό Κοινοβούλιο και οι διαδικασίες του.
Μια τέτοια ανάλυση δίνει τη δυνατότητα σε όλους μας να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης αποδομεί στην πράξη το αφήγημα του κοινωνικά φιλελεύθερου, αποκαλύπτοντας την αυταρχική, σχεδόν καθεστωτική νοοτροπία του. Πώς μεταλλάσσει τη διχαστική και λαϊκίστικη ρητορική του παρουσιάζοντας την πολιτική αναδίπλωσή του από την μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων έως τη διόρθωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η κοινοβουλευτική πρακτική που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία διακρίνεται από συστηματική άρνηση διαβούλευσης σε μείζονα ζητήματα, όπως αυτό της φορολογικής πολιτικής, του επιτελικού κράτους και των εργασιακών θεμάτων. Τροπολογίες νύχτας, κατεπείγοντα και επείγοντα νομοσχέδιακαι η απόλυτη προτεραιότητα στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτωνυλοποιώντας τα προαπαιτούμενα του ΣΕΒ, αποτελούν τη νομοθετική πρακτική και το βασικό μοχλό υλοποίησης της πραγματικής ατζέντας του κ. Μητσοτάκη.
Η δήθεν υπόθεση «σκευωρία Novartis» αποδεικνύει την οργουελικού χαρακτήρα πολιτική αντίληψη του κ. Μητσοτάκη. Στην περίπτωση του Διοικητή της ΕΥΠ άλλαξε το νόμο για τα προσόντα της θέσης του, εκμηδενίζοντας την αξία των τυπικών προσόντων. Στην περίπτωση της Novartisδεν άλλαξε το νόμο. Άλλαξε την πραγματικότητα. Μετά από τις σκηνοθετημένες μηνύσεις Σαμαρά – Βενιζέλου,βρέθηκαν να εγκαλούνταιαυτοί που ανέδειξαν την ύπαρξη ενός διεθνούς σκανδάλου. Μάλιστα, το διεθνές αυτό σκάνδαλο, γίνεται απόπειρα να αντικατασταθεί από ένα δήθεν σκάνδαλο, μια ενορχηστρωμένη δήθεν συνωμοσία σε βάρος πολιτικών αντιπάλων.
Τα θεσμικά αυτά ατοπήματα, η απώθηση της πραγματικότητας προς όφελος της εντύπωσης και η εκμετάλλευση των εσωτερικών αντιθέσεων εντός της δικαιοσύνης, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα το οποίο αποσταθεροποιεί την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό ασφαλώς ουδόλως ενοχλεί τον κ. Μητσοτάκη. Μέσα από τον αποπροσανατολισμό των πολιτών και την εδραίωση της πεποίθησης ότι «όλοι ίδιοι είμαστε», πιστεύει ότι μπορεί να καλύψει την αναδίπλωσή του στα βασικά ζητήματα της προεκλογικής του εκστρατείας.
Τα δικαιώματα της μεσαίας τάξης αντικαταστάθηκαν από την εύνοια σε συγκεκριμένους. Οι Πρέσπες από επικίνδυνη και προδοτική συμφωνία με αντάλλαγμα τις συντάξεις έγιναν αναγκαίο κακό το οποίο ωστόσο πρέπει να τιμήσουμε. Οι δημοσκοπήσεις και οι πολιτικές εντυπωσιασμού σύντομα θα εξαντληθούν και τότε οι πολίτες θα ανασύρουν από τη μνήμη τους όλα όσα ειπώθηκαν προεκλογικά και θα τα συγκρίνουν με όσα πράττει η Κυβέρνηση. Τα πραγματικά και όχι τα εικονικά.


Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.