Όλγα Γεροβασίλη

ΕΡΩΤΗΣΗ προς τον κ. Υπουργό Εσωτερικών

Τον Μάιο του 2010, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του σχεδίου νόμου του τότε Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωµένης Διοίκησης-Πρόγραµµα Καλλικράτης» (ήδη Ν. 3852/2010), είχαμε τονίσει ότι ο «Καλλικράτης» θα διατηρούσε και θα επεξέτεινε «το καλπονοθευτικό σύστημα εκλογής περιφερειαρχών και δημάρχων», αναδεικνύοντας τις πολιτικές στρεβλώσεις που θα προέκυπταν τόσο από το ακραία πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα που εισήγαγε, το οποίο ενίσχυσε «τον αρχηγικό περιφερειαρχοκεντρικό και δημαρχοκεντρικό χαρακτήρα της διοίκησης», όσο και από την ταυτόχρονη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών με τις ευρωεκλογές, που θα είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση και τη συσκότιση των πολιτικών διακυβευμάτων και των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ενώ παράλληλα θα προκαλούσε και σημαντικά, ενδεχομένως δε και ανυπέρβλητα, νομικά και θεσμικά αδιέξοδα.

Ειδικά σε σχέση με το τελευταίο ζήτημα, η επιλογή της ταυτόχρονης διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών και των ευρωπαϊκών εκλογών αιτιολογήθηκε από την τότε κυβέρνηση και όσους υποστήριξαν τη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη», με δύο κατά βάση επιχειρήματα:

Πρώτον, ότι «η ρύθμιση αυτή μειώνει το κόστος των εκλογικών  διαδικασιών, καθώς και το κόστος των εκλογικών δαπανών, αφού εφεξής οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα διεξάγονται ταυτοχρόνως με τις ευρωεκλογές» (Αιτιολογική Έκθεση σ/ν «Καλλικράτη», σ. 25). Συγκεκριμένα, Συνέχεια ανάγνωσης «Μεθοδεύσεις σχετικά με την ημερομηνία διεξαγωγής των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών» →

Επίκαιρη Ερώτηση Προς τον κ. Πρωθυπουργό

Θέμα: «Τραπεζικά σκάνδαλα»

Το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έφερε στην επιφάνεια για άλλη μία φορά το αμαρτωλό τρίγωνο «τράπεζες – κόμματα εξουσίας – επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα». Αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία. Μετά και το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, έγινε ακόμη πιο επιτακτική και μεγαλύτερη η ανάγκη για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, το οποίο ήδη είχε υποστεί τις βαρύτατες συνέπειες από τη μεγάλη εκροή καταθέσεων και τις συνέπειες από τη ύφεση και τη λιτότητα που προκάλεσαν τα μνημόνια. Για την ανακεφαλαιοποίηση αυτή έχουν προβλεφθεί 50 δις ευρώ, τα οποία έχουν ήδη εγγραφεί ως δημόσιο χρέος. Από αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί ήδη περίπου 40 δις για την ανακεφαλαιοποίηση αλλά και την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος.

Σύμφωνα με την αρχική συμφωνία της ανακεφαλαιοποίησης (38/9.11.2012 Πράξη υπουργικού Συμβουλίου), ο στόχος ήταν μέσα σε χρονικό διάστημα από 2 (Eurobank) μέχρι 4,5 χρόνια (Εθνική, Πειραιώς, Alpha) να ανακτηθούν οι μετοχές των τραπεζών από τους ιδιώτες μετόχους σε συγκεκριμένες τιμές ώστε λόγω και της επίτευξης συνεργειών που θα αύξαναν την αξία των τραπεζών, τελικά να επιστραφούν στο ελληνικό Δημόσιο τα 40 δις και να ακυρωθεί ισόποσο δημόσιο χρέος.

Εντούτοις σύμφωνα με δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου, επίκειται η κατάθεση νομοσχεδίου με το οποίο αλλάζουν οι όροι και οι ιδιώτες μέτοχοι θα μπορούν να ανακτήσουν άμεσα τις μετοχές τους σε τρέχουσες τιμές της αγοράς, δηλαδή εξευτελιστικά χαμηλότερες από τις αρχικά προβλεπόμενες.

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός

• Μετά το σκάνδαλο του ΤΤ, που αφορά επισφαλή δάνεια περίπου 400 εκ. ευρώ, θα υπάρξει έλεγχος και στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των συστημικών τραπεζών και ειδικότερα προς επιχειρηματικούς ομίλους, ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα;

• Αν αληθεύει η πρόθεση για επανιδιωτικοποίηση – πραγματικό ξεπούλημα των τραπεζών στους ιδιώτες μέτοχους – αφού από τα 40 δις που μέχρι σήμερα έχουν απορροφηθεί από τις συστημικές τράπεζες θα αναμένεται να επιστραφούν πίσω το πολύ 15 με 18 δις, ποιος θα αναλάβει την πολιτική αλλά και την ενδεχόμενη ποινική ευθύνη για την ζημία του ελληνικού δημοσίου;

Ο ερωτών Βουλευτής

Αλέξης Τσίπρας

Αθήνα, 14 Ιανουαρίου 2014

«Στη θέση μίας Ευρώπης που ενισχύει το εισόδημα των πλουσίων και τον φόβο των φτωχών, εμείς προτείνουμε τη δική μας Ευρώπη, της αλληλεγγύης, της οικονομικής και κοινωνικής προστασίας, της εργασίας και της ευημερίας», τονίζει σε άρθρο του στο περιοδικό New Europe o επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το αγγλικό κείμενο υπάρχει στη διεύθυνση http://www.neurope.eu/article/europe-we-want

Η Ευρώπη που θέλουμε

Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση αποκάλυψε τις ανεπάρκειες και τα όρια που έχει η διαδικασία της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρόκειται για μία ολοκλήρωση που στηρίζεται στη χρηματοοικονομική  φιλελευθεροποίηση και σε μια νομισματική ένωση, η οποία προωθείται από ένα ομοίωμα της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας που ακούει στο όνομα «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα». Η συγκεκριμένη διαδικασία ολοκλήρωσης ρέπει προς την ύφεση, οξύνει τις ανισότητες τόσο εντός όσο και μεταξύ των κρατών-μελών, αυξάνει την ανεργία και υφαίνει έναν ιστό φτώχειας που αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Αυτό που συμβαίνει είναι κυρίως μια επίθεση του κεφαλαίου εναντίον της εργασίας παρά μια έντιμη προσπάθεια έγκαιρης επίλυσης της κρίσης.

Στην πραγματικότητα, το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης είδε στην κρίση μία ευκαιρία αναθεώρησης της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής πολιτικής οικονομίας. Η πολιτική διαχείριση της κρίσης δημόσιου χρέους εγγράφεται σε μία διαδικασία θεσμικού μετασχηματισμού του ευρωπαϊκού Νότου στην κατεύθυνση ενός αγγλοσαξονικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.  Η θεσμική ποικιλομορφία Συνέχεια ανάγνωσης «Άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στο New Europe: «Η Ευρώπη που θέλουμε»» →

Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων προς τον Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: «Έξοδα Δημοσίου Χρέους»

Κατά τη συζήτηση ψήφισης του προϋπολογισμού έτους 2014, κατάθεσα στο Σώμα της Βουλής πίνακα του κωδικού εξόδου 6311 από το 2004 μέχρι 2012, στον οποίο καταγράφονται απολογιστικά τα ιλιγγιώδη ποσά που δαπανήθηκαν ως έξοδα δημοσίου χρέους σε τράπεζες, δικηγορικά γραφεία και χρηματοοικονομικούς συμβούλους.

Από τον πίνακα αυτό διαπιστώνεται ότι η δαπάνη έχει αυξηθεί κατακόρυφα στα  χρόνια των μνημονίων, όπου η χώρα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές. Συγκεκριμένα, η δαπάνη έχει  υπερτριπλασιασθεί τα δύο πρώτα έτη των μνημονίων και έχει δεκαπλασιασθεί το 2012.

Το 2012- χρονιά του PSI- η δαπάνη ανήλθε στα 635 εκ. Σύμφωνα με δημοσιευμένη απόφαση (ΦΕΚΒ 2454/2011) δόθηκαν στην εταιρεία LAZARD 25εκ € και στην δικηγορική εταιρεία CGSH (Hamilton) 6 εκ. € και 1,5 εκ € ανά μήνα καθυστέρησης, ως σύμβουλους για  την διεκπεραίωση του PSI.

Επειδή, το συνολικό ποσό δαπάνης,  1 δις 116 εκ €, αντιστοιχεί σε μία χρονική περίοδο όπου λήφθηκαν μέτρα  φτωχοποίησης και  εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός Συνέχεια ανάγνωσης «Ερώτηση του Αλ. Τσίπρα για τα «Έξοδα Δημοσίου Χρέους»» →

Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή, για τον προϋπολογισμό του 2014 – Οι 3 πυλώνες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

1) Σταθεροποίηση οικονομίας με κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο πλεόνασμα.

2) Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

3) Ανασυγκρότηση παραγωγικής βάσης της οικονομίας

Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:  Συνέχεια ανάγνωσης «Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή, για τον προϋπολογισμό του 2014» →

Επίκαιρη επερώτηση στους υπουργούς Υγείας, Εργασίας και Οικονομικών κατέθεσαν στις 23 Οκτωβρίου 2013 53 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα σχετικά με την «υγειονομική φτώχεια», δηλαδή τον αυξανόμενο αποκλεισμό από την υγειονομική περίθαλψη εκατομμυρίων ανασφάλιστων πολιτών. Οι βουλευτές σημειώνουν ότι «η ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική και κοινωνική πολιτική που υλοποιείται στο πλαίσιο των μνημονιακών δεσμεύσεων εντείνει τον αποκλεισμό από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας», με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για ποσοστό άνω του 30% του πληθυσμού που βρίσκεται πια «εκτός» της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας.

Υπογραμμίζουν παράλληλα την επέκταση του αποκλεισμού από τις δημόσιες δομές υγείας και για τους ασφαλισμένους, με την αύξηση της συμμετοχής για φάρμακα και εξετάσεις και την επιβολή χαρατσιών (5 ευρώ για τα εξωτερικά ιατρεία, 25 ευρώ για την εισαγωγή στα δημόσια νοσοκομεία, ένα ευρώ ανά συνταγή). Σχολιάζουν ότι «οι πολίτες καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερο από την (άδεια) τσέπη τους για δαπάνες περίθαλψης που οφείλει η Πολιτεία να εξασφαλίζει μέσω της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών» υπενθυμίζοντας ότι «η διασφάλιση του δικαιώματος των πολιτών σε δημόσια, ποιοτική και δωρεάν υγεία, δεν είναι μια ‘ευγενική’ χορηγία του κράτους, αλλά θεμελιώδης συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας».

Δείτε ολόκληρη την ερώτηση όπως κατατέθηκε.  Συνέχεια ανάγνωσης «Αποκλεισμένοι από υγειονομική περίθαλψη εκατομμύρια συμπολίτες μας» →